برآورد طغیانها از راه مساحت حوزه های آبریز در رودخانه های جنوب و جنوب غربی ایران (حوزه آبریزخلیج فارس و دریای عمان )

یکی از روشهای معمول برآورد طغیانهای کم احتمال رودخانه ها کاربرد رابطه منطقه ای می باشد که پارامتر اصلی آن طغیان میانگین رودخانه هاست . این روش می توان برای محاسبه طغیانهای نقاطی که آمار به اندازه کافی نداشته و یا حتی هنوز آماری برداری نشده اند استفاده کرد مشروط بر اینکه بتوان به طریقی طغیان میانگین آن رودخانه ها برا برآورد کرد . یکی از روشهای این کار استفاده از همبستگی موجود بین طغیانها و سطح حوزه های آبریز است که موضوع این تحقیق را در حوزه های آبریز خلیج فارس و دریای عمان تشکیل می دهد و همبستگی میانگین طغیانهای 11 ساله هر یک ازاین حوزه ها و سطح آنها با دو روش زیر مورد بررسی واقع شده است : 1- همبستگی لگاریتمی بین طغیانهای میانگین کلیه حوزه های آبریز و سطح آنها :نتایج بدست آمده نشان داد که این همبستگی در سطح 1% معنی دار است و ضریب همبستگی موجود نیز برابر 89% می باشد . 2- استفاده ار رابطه پیشنهادی Francou Rodier که ترسیم نمودارهای آن نشان داد که ضریب k در رابطه فوق برای این مناطق بین صفر تا 3 متفاوت است ولی نمودارهایی که با k=1 و k=2 رسم شده اند تقریباً تمام طغیانهای منطقه را می پوشاند از این خاصیت استفاده شده و حوزه های آبریز خلیج فارس و دریای عمان به دو منطقه اصلی که ضریب k در هریک از آنها یکسان است تقسیم شده اند بررسی آماری بین درصد انحراف نسبی حاصل از هریک از نمودارهای فوق و رابطه ای معنی دار از راه همبستگی لگاریتمی بدست آمده نشان داد که این دو روش در سطح 1% دارای اختلاف معنی دار می باشد بدین جهت با توجه به تقسیم بندی حوزه های آبریز فوق مجدداً همبستگی لگاریتمی بین طغیانها و مساحت حوزه های آبریز هریک از این مناطق تعیین گردید نتیجه بدست آمده نشان داد که این همبستگی ها در سطح 1% معنی دار می باشد لذا از روی آنها برای هریک از این مناطق تقسیم شده رابطه ای جهت برآورد طغیان میانگین حوزه های آبریز مختلف آن محاسبه و پیشنهاد می گردد .